Vorige week heb ik, na de mooie overwinning tegen Vianen met 4-2 (waar jullie me wel nog wat spannende momenten en hartkloppingen hebben aangedaan…), verzuimd een coach berichtje te schrijven. Door drukte thuis (verbouwing) was dat er niet van gekomen.
Deze week maak ik dat weer goed met de wedstrijd thuis tegen Laren, waar we nog een appeltje mee te schillen hadden!
Ik heb jullie weer de optie gegeven van loten of mijn opstelling en daar een overgrote meerderheid voor loten was (wat zegt dat over jullie vertrouwen in mijn opstelling???) voegden we daad bij woord en trokken we lootjes.
Het was warm op het veld, ondanks een lekker windje, en daar hebben jullie wel last van gehad in de wedstrijd. Jullie gingen goed van start, maar liepen al snel tegen het lastige spel van Laren aan: verdedigen doen ze met 3 tegen 1, dus het is erg moeilijk om daardoor te komen en bovendien waren de dames van Laren heel fel gedurende de hele wedstrijd, daar waar jullie toch nog steeds gewoonweg te lief zijn.
In de eerste helft waren er al een aantal goede doelpogingen van jullie. Met name Ellis en Susan, op rechts- en linksvoor, zaten fel op de bal in de cirkel, en Ellis scoorde bijna! Toen stuurde ik Kristie met een duidelijke boodschap in het veld (maak je boos en “scoren!”) en Kristie nam dat heel letterlijk en zorgde na 1 minuut gespeeld te hebben voor een mooie, verdiende goal!
Laren liet dit niet op zich zitten en scoorde twee tegen-doelpunten voor de rust. Maar het belangrijkste was dat jullie de koppies niet lieten hangen en inderdaad, dat gebeurde niet.
In de rust hebben we gesproken over het lastige spel van Laren, maar ook over de kansen die dat ons geeft: als er 3 man op je af komen omdat jij de bal hebt, moet er dus ook ruimte zijn om de bal af te spelen. Dus kijken is belangrijk en als je de bal niet hebt is het belangrijk om na te denken waar je moet gaan staan om aanspeelbaar te zijn. En bij een self-pass van de tegenstander moet iemand er meteen op af om te gaan storen. Vaak maken ze dan een fout en is de bal weer voor ons.
Achterin moet er meer gelet worden op de mandekking – Laren kreeg vaak teveel ruimte en maakt daar feilloos gebruik van. En met uitverdedigen moeten de middenvelders bewegen om ruimte te maken.
In de tweede helft, en ondanks de warmte, bleven jullie goed je best doen. Het gevolg was een schitterende goal van Sophie, prachtig aangepasst door Brechtje. Helaas werd deze weer gevolgd door een tegen-goal van Laren. Susan besloot de volgende doelpoging van Laren heldhaftig tegen te houden met haar bovenbeen, met mooie blauwe plek als gevolg. De wedstrijd eindigde met een verlies van 4-2. Jammer, maar jullie hadden goed je best gedaan en ik concludeer dat het gewoon lastig hockeyen is tegen dit team van Laren, die continue bovenop de bal blijven zitten, liefst met z’n drieen tegelijk. Ik heb wel hele mooie combinaties, driehoekjes (Dilara!!!) en aanvallen gezien en Julia was goed op dreef op links (waar ze liever niet staat) en Marieke deed uitstekend werk als laatste vrouw.
Aanstaande zaterdag spelen we tegen IJsseloever; de wedstrijd waar ik nog steeds erg trots op ben. Dus dames, vroeg naar bed vrijdag en vechtlustig wakker worden!!!
Dan nog dit: vandaag werd de selectie van de MD1 van volgend seizoen bekend gemaakt. Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat we heel trots zijn op Isabel en Roos, die daar een plek in hebben bemachtigd. En we zullen hen allebei heel erg missen volgend jaar! Het is ook zo, dat er natuurlijk teleurstellingen zijn voor anderen in ons team die ook graag een stapje hoger hadden gewild. Volgend jaar is er altijd weer een mogelijkheid om je te bewijzen, voor diegenen die dat echt graag willen en in elk geval is de rest van het team (en de coach!) blij dat zij er nog zijn.
Tot zaterdag!
Groeten,
De nog steeds meest trotse Coach van Fletiomare!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten