Lieve dames,
Afgelopen zaterdag hebben we de laatste (inhaal-)wedstrijd van dit seizoen gespeeld. Thuis tegen IJsseloever, de ongeslagen kampioen. Uit hadden jullie daar een uitstekende wedstrijd tegen gespeeld en voorafgaand aan die wedstrijd hadden we met z’n allen besproken waarom we zouden moeten kunnen winnen.
Ik had die lijst meegenomen, en voor de wedstrijd hebben we die nog maar eens doorgenomen, om wat zelfvertrouwen te kweken.
Voor aanvang van de wedstrijd werd door jullie aan IJsseloever bloemen aangeboden om hen te feliciteren met het kampioenschap. Een mooi voorbeeld van sportiviteit & respect, maar natuurlijk was het tijdstip waarop we dat deden zorgvuldig uitgekozen om de tegenpartij even uit hun concentratie te halen...
Jullie startten de wedstrijd goed en fel en creëerden vanaf het begin al mooie kansen, bijvoorbeeld met een prachtige pass van Brechtje naar Kristie op rechtsvoor. Toch viel er al snel (na 10 minuten speeltijd) een tegendoelpunt: in onze eigen cirkel wachtte de verdediging teveel af en liet tot twee keer toe een vrije vrouw doorlopen, met als gevolg een mooie goal van IJsseloever, hoog (!) in het net. Pien zat er dichtbij met haar handschoen, maar kon het helaas niet redden.
De tegenslag hebben jullie moedig verwerkt - het was jullie niet aan te zien, want jullie vochten meteen weer verder. Met meer kansen als gevolg, die vaak prachtige passes van Brechtje aan de basis hadden. We kregen een strafcorner toen ik Tessa net gewisseld had, dus Roos moest hem aangeven. Brechtje sloeg hem mooi en hard richting de linkerhoek van de goal, maar helaas werd de bal tegengehouden.
Na 25 minuten en nog een strafcorner wist Brechtje de bal links in de hoek te krijgen en was het 1-1. Niet lang daarna volgde er nog een prachtige kans: na een uitstekende actie van Roos (waar alle toeschouwers weer helemaal van onder de indruk waren) speelde ze de bal terug op Sophie die op linksmidden goed werk verrichtte; Sophie passte breed naar Jeske, die een eind opliep en toen de bal naar Susan op midvoor passte. Susan wist een strafcorner te forceren. Brechtje sloeg hem prachtig hard, maar helaas hoog in de goal en het doelpunt werd dan ook terecht afgekeurd.
We gingen de rust in met 1-1. In mijn coachpraatje liet ik weten dat ik zeer tevreden was, omdat er mooi spel werd gespeeld en omdat jullie lekker fel bezig waren. Als aandachtspuntjes had ik dat de rechtsmidden zich beter breed moest aanbieden (op dezelfde hoogte als de midden-midden), dat de rechtsvoor meer buiten moest blijven en dat er in de verdediging beter gecommuniceerd moest worden. In principe is de vrije vrouw voor de laatste vrouw en als een verdediger een andere beslissing neemt, moet dat gecommuniceerd worden en moet de rest van de verdediging de daarmee vrijkomende vrouw van de tegenpartij dekken. Ook vroeg ik Brechtje op de hoogte van de linkerdoelpaal te gaan staan bij een strafcorner, zodat ze de bal beter en van dichterbij op de goal kan schieten.
Aan het begin van de tweede helft kregen we een heel gevaarlijke strafcorner tegen, maar die werd gestopt en uiteindelijk weggewerkt door Pien. Toch viel er na 10 minuten een tegendoelpunt, maar dat lieten jullie niet op je zitten en al na nog eens 5 minuten was er een mooie actie van Roos, die terug speelde op Sophie, die breed naar Brechtje passte en Brechtje wist de bal hoog in het net te slaan! Een heel mooi doelpunt en een koekje van eigen deeg, want het leek erg veel op het eerste doelpunt van IJsseloever in deze wedstrijd!
Marieke wisselde ik uit de achterhoede voor de rechtsvoor en hoewel ze dat heel even niet zag zitten, voerde ze vervolgens mijn opdracht perfect uit en wist tenminste 3 keer prachtige kansen te creëren! Een van deze kansen, waarbij Marieke zich uitstekend had vrijgelopen, de bal kreeg en vervolgens een voorzet gaf aan Tessa, resulteerde in een mooi doelpunt van Tessa, slechts 2 minuten voor het einde van de wedstrijd!
En zelfs daarna kwam er nog een mooie kans, weer via Marieke, die passte naar Kristie, die passte naar Susan, die een goede poging deed, maar helaas naast.
IJsseloever had veel moeite met het verlies, want ze hadden al 13 wedstrijden niet meer verloren. Dat vind ik als coach erg jammer en ik hoop dat jullie als team ook in de toekomst het goede voorbeeld blijven geven om ook bij verlies, ZEKER als de tegenpartij goed heeft gespeeld, de tegenpartij een handje te geven.
Ik ben als coach enorm trots op jullie - niet alleen vanwege deze laatste fantastische overwinning, in een wedstrijd waar jullie je van het begin tot het eind voor 100% hebben ingezet, maar ook omdat jullie dit seizoen, zonder uitzondering allemaal gegroeid zijn in het spel: gegroeid in fysieke zin (uithoudingsvermogen en simpelweg sterker), in tactische zin (beter begrip van het spel), samenspelen als team, communicatie in het veld. Daarnaast zijn jullie een heel sociaal, sportief en gezellig team, waarin niemand is buitengesloten.
Ik heb jullie dit jaar met heel veel plezier gecoached!
Ik wens jullie een fijne zomerstop en zie jullie in augustus weer!
Groeten,
de terecht meest trotse Coach van Fletiomare!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten