Berichtje van de Coach - 19

Lieve dames,

Afgelopen zaterdag hebben we de laatste (inhaal-)wedstrijd van dit seizoen gespeeld. Thuis tegen IJsseloever, de ongeslagen kampioen. Uit hadden jullie daar een uitstekende wedstrijd tegen gespeeld en voorafgaand aan die wedstrijd hadden we met z’n allen besproken waarom we zouden moeten kunnen winnen.

Ik had die lijst meegenomen, en voor de wedstrijd hebben we die nog maar eens doorgenomen, om wat zelfvertrouwen te kweken.

Voor aanvang van de wedstrijd werd door jullie aan IJsseloever bloemen aangeboden om hen te feliciteren met het kampioenschap. Een mooi voorbeeld van sportiviteit & respect, maar natuurlijk was het tijdstip waarop we dat deden zorgvuldig uitgekozen om de tegenpartij even uit hun concentratie te halen...

Jullie startten de wedstrijd goed en fel en creëerden vanaf het begin al mooie kansen, bijvoorbeeld met een prachtige pass van Brechtje naar Kristie op rechtsvoor. Toch viel er al snel (na 10 minuten speeltijd) een tegendoelpunt: in onze eigen cirkel wachtte de verdediging teveel af en liet tot twee keer toe een vrije vrouw doorlopen, met als gevolg een mooie goal van IJsseloever, hoog (!) in het net. Pien zat er dichtbij met haar handschoen, maar kon het helaas niet redden.

De tegenslag hebben jullie moedig verwerkt - het was jullie niet aan te zien, want jullie vochten meteen weer verder. Met meer kansen als gevolg, die vaak prachtige passes van Brechtje aan de basis hadden. We kregen een strafcorner toen ik Tessa net gewisseld had, dus Roos moest hem aangeven. Brechtje sloeg hem mooi en hard richting de linkerhoek van de goal, maar helaas werd de bal tegengehouden.

Na 25 minuten en nog een strafcorner wist Brechtje de bal links in de hoek te krijgen en was het 1-1. Niet lang daarna volgde er nog een prachtige kans: na een uitstekende actie van Roos (waar alle toeschouwers weer helemaal van onder de indruk waren) speelde ze de bal terug op Sophie die op linksmidden goed werk verrichtte; Sophie passte breed naar Jeske, die een eind opliep en toen de bal naar Susan op midvoor passte. Susan wist een strafcorner te forceren. Brechtje sloeg hem prachtig hard, maar helaas hoog in de goal en het doelpunt werd dan ook terecht afgekeurd.

We gingen de rust in met 1-1. In mijn coachpraatje liet ik weten dat ik zeer tevreden was, omdat er mooi spel werd gespeeld en omdat jullie lekker fel bezig waren. Als aandachtspuntjes had ik dat de rechtsmidden zich beter breed moest aanbieden (op dezelfde hoogte als de midden-midden), dat de rechtsvoor meer buiten moest blijven en dat er in de verdediging beter gecommuniceerd moest worden. In principe is de vrije vrouw voor de laatste vrouw en als een verdediger een andere beslissing neemt, moet dat gecommuniceerd worden en moet de rest van de verdediging de daarmee vrijkomende vrouw van de tegenpartij dekken. Ook vroeg ik Brechtje op de hoogte van de linkerdoelpaal te gaan staan bij een strafcorner, zodat ze de bal beter en van dichterbij op de goal kan schieten.

Aan het begin van de tweede helft kregen we een heel gevaarlijke strafcorner tegen, maar die werd gestopt en uiteindelijk weggewerkt door Pien. Toch viel er na 10 minuten een tegendoelpunt, maar dat lieten jullie niet op je zitten en al na nog eens 5 minuten was er een mooie actie van Roos, die terug speelde op Sophie, die breed naar Brechtje passte en Brechtje wist de bal hoog in het net te slaan! Een heel mooi doelpunt en een koekje van eigen deeg, want het leek erg veel op het eerste doelpunt van IJsseloever in deze wedstrijd!

Marieke wisselde ik uit de achterhoede voor de rechtsvoor en hoewel ze dat heel even niet zag zitten, voerde ze vervolgens mijn opdracht perfect uit en wist tenminste 3 keer prachtige kansen te creëren! Een van deze kansen, waarbij Marieke zich uitstekend had vrijgelopen, de bal kreeg en vervolgens een voorzet gaf aan Tessa, resulteerde in een mooi doelpunt van Tessa, slechts 2 minuten voor het einde van de wedstrijd!

En zelfs daarna kwam er nog een mooie kans, weer via Marieke, die passte naar Kristie, die passte naar Susan, die een goede poging deed, maar helaas naast.

IJsseloever had veel moeite met het verlies, want ze hadden al 13 wedstrijden niet meer verloren. Dat vind ik als coach erg jammer en ik hoop dat jullie als team ook in de toekomst het goede voorbeeld blijven geven om ook bij verlies, ZEKER als de tegenpartij goed heeft gespeeld, de tegenpartij een handje te geven.
Ik ben als coach enorm trots op jullie - niet alleen vanwege deze laatste fantastische overwinning, in een wedstrijd waar jullie je van het begin tot het eind voor 100% hebben ingezet, maar ook omdat jullie dit seizoen, zonder uitzondering allemaal gegroeid zijn in het spel: gegroeid in fysieke zin (uithoudingsvermogen en simpelweg sterker), in tactische zin (beter begrip van het spel), samenspelen als team, communicatie in het veld. Daarnaast zijn jullie een heel sociaal, sportief en gezellig team, waarin niemand is buitengesloten.

Ik heb jullie dit jaar met heel veel plezier gecoached!
Ik wens jullie een fijne zomerstop en zie jullie in augustus weer!

Groeten,

de terecht meest trotse Coach van Fletiomare!

Thuiswedstrijd tegen IJsseloever MD3

Voor de laatste maal dit seizoen kwamen we bijeen in de bestuurskamer voor de wedstrijd tegen de kampioen die nog niet had verloren. Vol zelfvertrouwen togen jullie naar veld 1, het enige veld voor deze topper. Omdat Fletiomare sportiviteit en respect hoog in het vaandel heeft staan had ik 14 Gerbera's gekocht die jullie vlak voor het begin van de wedstrijd overhandigden aan de tegenstander. Joyce had dat als aanvoerder prima geregeld bij de scheidsrechters Michiel en Roel. Want we hoopten stiekem dat hierdoor de concentratie bij IJsseloever verminderde. Dit bleek helemaal niet nodig want jullie stonden er allemaal vanaf de eerste minuut.

IJsseloever, van harte gefeliciteerd met het kampioenschap!

Toch kwamen we op achterstand na een hoog ingeslagen bal. Jullie lieten je niet
kisten en deden er nog een schepje bovenop. Het veldoverwicht betaalde zich
uit want uit een strafcorner knalde Brechtje de bal in de hoek.

De 1-1 is in de maak ...

... de keeper is te laat, dus GOAL!!!

Na de rust gingen jullie gedreven verder met zeer goed hockeyen. Tegen de verhouding in maakte IJsseloever 1-2. De druk op de tegenstander werd nog meer opgevoerd. Brechtje maakte een van haar mooiste doelpunten dit seizoen door de bal hoog in de rechterhoek te slaan, onbereikbaar voor de keeper.

Wereldgoal van Brechtje (zelf niet zichtbaar op de foto)

Inmiddels was het gaan regenen maar volgens mij merkten jullie dat niet eens want jullie wilden maar een ding: WINNEN! Een mooi voorbeeld hiervan vond ik Ellis, die als rechtsachter (!) bij de tweede paal klaarstond voor de tip-in. Wel gevaarlijk bij een tegenaanval maar Isabel als laatste vrouw was op haar hoede. vlak voor tijd kregen jullie loon naar werken: Susan gaf een slim passje op Tessa, die direct uithaalde waarna de bal vlak langs de keeper in het doel verdween.

3-2 door Tessa!!! (de bal is nog net te zien tussen Sophie's been en de legguard van de keeper)

Grote blijdschap bij jullie, Coraline en alle ouders langs de lijn. IJsseloever kwam deze klap niet meer te boven en veel van hun meiden liepen
na afloop gefrustreerd of huilend het veld af. Geen sportieve verliezers dus.
Meiden, jullie verdienen allemaal een groot compliment, stuk voor stuk deden jullie je stinkende best, dit was jullie beste wedstrijd van het seizoen!

Joyce was ook lekker op dreef

Controle bij Jeske

Sophie kijkt tijdens het lopen naar vrijstaande medespeelsters

 

Strafcorner door Roos werd helaas geblokt

De zo feestelijk ingezette dag werd 's middags voortgezet met een zeer gezellige
teambarbecue. Ook het weer werkte mee, tijdens het eten klaarde het op en brak de zon door. Na het eten had Coraline nog mooie woorden voor ons allemaal. Coach, bedankt voor de Wodka! Michiel nam het woord namens de kinderen en ouders, Coraline en ik kregen ieder een hint naar een cadeau als dank voor ons werk dit seizoen: een mooi poloshirt met opdruk. Hartelijk bedankt iedereen, ik zal het met trots dragen!

Onze lieve en creatieve Roos had voor iedereen een knutselwerkje als dank.

Toen was het mijn beurt om iets te zeggen. Direct na de wedstrijd had ik ook voor jullie allemaal een Gerbera geregeld die ik nu kon overhandigen.

Ik zal niet alles opschrijven wat ik gezegd heb maar wel wil ik herhalen dat ik het geweldig vind hoe respectvol jullie als team met elkaar zijn omgegaan.
Hierdoor vormen jullie een hecht team dat tot betere prestaties kan komen.
Ik was nog vergeten onze scheidsrechters Michiel, Roel en Marco te bedanken voor het begeleiden van onze wedstrijden, bij deze. Alle ouders, bedankt voor jullie onvoorwaardelijke steun langs de lijn, alle positieve aanmoedigingen, het rijden naar uitwedstrijden, het fruit en natuurlijk de appeltaarten J.
Na alle speeches bleef de derde helft traditioneel gezellig. Toen we echt niet langer op de club mochten blijven besloten we bij mij thuis een after-party te houden. En zo bleef het nog lang gezellig in De Meern ...

Lieve meiden van de MD6, jullie hebben gedaan wat aan het begin van het seizoen is afgesproken: aan het eind van het seizoen met een goed gevoel afsluiten.
Roos en Isabel, veel succes in de MD1. Hopelijk vormen alle anderen van ons team komend seizoen de basis van de MD2.
Ik wil jullie allemaal hartelijk bedanken voor een fantastisch seizoen.

Groeten van jullie top-TB Daniël

Berichtje van de Coach - 18

Lieve dames,

Vorige week heb ik, na de mooie overwinning tegen Vianen met 4-2 (waar jullie me wel nog wat spannende momenten en hartkloppingen hebben aangedaan…), verzuimd een coach berichtje te schrijven. Door drukte thuis (verbouwing) was dat er niet van gekomen.

Deze week maak ik dat weer goed met de wedstrijd thuis tegen Laren, waar we nog een appeltje mee te schillen hadden!

Ik heb jullie weer de optie gegeven van loten of mijn opstelling en daar een overgrote meerderheid voor loten was (wat zegt dat over jullie vertrouwen in mijn opstelling???) voegden we daad bij woord en trokken we lootjes.

Het was warm op het veld, ondanks een lekker windje, en daar hebben jullie wel last van gehad in de wedstrijd. Jullie gingen goed van start, maar liepen al snel tegen het lastige spel van Laren aan: verdedigen doen ze met 3 tegen 1, dus het is erg moeilijk om daardoor te komen en bovendien waren de dames van Laren heel fel gedurende de hele wedstrijd, daar waar jullie toch nog steeds gewoonweg te lief zijn.

In de eerste helft waren er al een aantal goede doelpogingen van jullie. Met name Ellis en Susan, op rechts- en linksvoor, zaten fel op de bal in de cirkel, en Ellis scoorde bijna! Toen stuurde ik Kristie met een duidelijke boodschap in het veld (maak je boos en “scoren!”) en Kristie nam dat heel letterlijk en zorgde na 1 minuut gespeeld te hebben voor een mooie, verdiende goal!

Laren liet dit niet op zich zitten en scoorde twee tegen-doelpunten voor de rust. Maar het belangrijkste was dat jullie de koppies niet lieten hangen en inderdaad, dat gebeurde niet.

In de rust hebben we gesproken over het lastige spel van Laren, maar ook over de kansen die dat ons geeft: als er 3 man op je af komen omdat jij de bal hebt, moet er dus ook ruimte zijn om de bal af te spelen. Dus kijken is belangrijk en als je de bal niet hebt is het belangrijk om na te denken waar je moet gaan staan om aanspeelbaar te zijn. En bij een self-pass van de tegenstander moet iemand er meteen op af om te gaan storen. Vaak maken ze dan een fout en is de bal weer voor ons.

Achterin moet er meer gelet worden op de mandekking – Laren kreeg vaak teveel ruimte en maakt daar feilloos gebruik van. En met uitverdedigen moeten de middenvelders bewegen om ruimte te maken.

In de tweede helft, en ondanks de warmte, bleven jullie goed je best doen. Het gevolg was een schitterende goal van Sophie, prachtig aangepasst door Brechtje. Helaas werd deze weer gevolgd door een tegen-goal van Laren. Susan besloot de volgende doelpoging van Laren heldhaftig tegen te houden met haar bovenbeen, met mooie blauwe plek als gevolg. De wedstrijd eindigde met een verlies van 4-2. Jammer, maar jullie hadden goed je best gedaan en ik concludeer dat het gewoon lastig hockeyen is tegen dit team van Laren, die continue bovenop de bal blijven zitten, liefst met z’n drieen tegelijk. Ik heb wel hele mooie combinaties, driehoekjes (Dilara!!!) en aanvallen gezien en Julia was goed op dreef op links (waar ze liever niet staat) en Marieke deed uitstekend werk als laatste vrouw.

Aanstaande zaterdag spelen we tegen IJsseloever; de wedstrijd waar ik nog steeds erg trots op ben. Dus dames, vroeg naar bed vrijdag en vechtlustig wakker worden!!!

Dan nog dit: vandaag werd de selectie van de MD1 van volgend seizoen bekend gemaakt. Ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg dat we heel trots zijn op Isabel en Roos, die daar een plek in hebben bemachtigd. En we zullen hen allebei heel erg missen volgend jaar! Het is ook zo, dat er natuurlijk teleurstellingen zijn voor anderen in ons team die ook graag een stapje hoger hadden gewild. Volgend jaar is er altijd weer een mogelijkheid om je te bewijzen, voor diegenen die dat echt graag willen en in elk geval is de rest van het team (en de coach!) blij dat zij er nog zijn.

Tot zaterdag!

Groeten,

De nog steeds meest trotse Coach van Fletiomare!

Thuiswedstrijd tegen Laren MD3

Coraline had aan ons gevraagd wat de opstelling zou worden, we konden kiezen uit: lootjes trekken, zelf een goede opstelling verzinnen of de opstelling die Coraline had gemaakt. De meesten kozen voor lootjes trekken. Toen de opstelling bekend was, gingen we naar het veld om warm te lopen en elkaar in te spelen. De aanvoerders werden geroepen en er werd getosst. Vlak voor de wedstrijd gingen we nog ff een sprintje trekken en toen ging de wedstrijd beginnen. Wij mochten uit. In het eerste kwartiertje was het best wel spannend, Laren had kansen maar wij ook. Ellis had nog bijna gescoord maar helaas ging hij er net niet in!

Kristie scoorde als eerste en Fletio was super blij. Een paar minuten later scoorde Laren en was de stand 1-1. Laren ging er gelijk hard tegen aan en scoorde nog een keertje en toen was het  2-1 voor Laren. Tijdens de rust, in de dug-out gaf de coach ons moed!!!

Na de rust gingen Laren en wij er allebei hard tegen aan alleen Laren scoorde 3-1. Natuurlijk vonden wij het jammer maar we gingen gewoon door! De bal werd naar Brechtje gespeeld, Brechtje speelde hem weer naar Sophie en Sophie ramde hem in de goal, het was 3-2. De wedstrijd was erg spannend maar toch wist Laren nog één keer te scoren, het was 4-2. Het bleef 4-2 maar toen kreeg Laren een kans, Susan ging naar de bal toe, het meisje haalde uit en schoot de bal (niet expres hoor) op de dijbeen van Susan en dat deed heel erg pijn. Susan ging naar de dug-out en kon helaas niet meer hockeyen.

De laatste minuten gingen we er nog even hard tegenaan, helaas lukte het ons niet om nog 1, 2 of 3 keer te scoren. Toen was de wedstrijd afgelopen en zei Coraline dat we het goed hadden gedaan. We gingen nog met de meisjes van Laren limonade drinken, en toen gingen we met ons team een watergevecht doen, dat was echt heel erg leuk. We hebben Daniël ook even een douche gegeven. Daarna zijn we gaan douchen want het werd een beetje koud!!!!

Dit was het verslag van: Isabel Olivier

Synchroon-hockey