Berichtje van de coach - 8

Lieve meiden,

Waar ik volgende week al supertrots op jullie was, ontbreekt mij vandaag het “superlatief”... Jullie waren echt geweldig.

Tegen Hilversum, die in de voorcompetitie in de 2e klasse speelde (net als Loenen waar jullie twee weken geleden helaas 4-0 verloren) leek het een harde dobber te worden.

We kampten ook nog eens met een geblesseerde (Sophie) een zieke (Marieke – beterschap!) en een afwezige (Kristie) en dus hadden we de hulp ingeroepen van Emma en Luca uit MD7 die vorig met een groot aantal speelsters uit MD6 in een team zaten.

Voor de wedstrijd, in een mooi herfstzonnetje op de nieuwe veranda van MHC Hilversum, hebben we de thema’s van deze week besproken:
• Zelfvertrouwen
• Vechtlust
• Kijken en passen

Zelfvertrouwen vond ik een belangrijk thema omdat het jullie in voorgaande wedstrijden vaak aan een gezonde dosis zelfvertrouwn ontbrak. Maar omdat jullie allemaal goed kunnen hockeyen en ook behoorlijk op elkaar ingespeeld zijn (en dus weten wat je van elkaar kunt verwachten) vind ik dat het tijd is geworden dat jullie ook gewoon op je eigen kunnen gaan vertrouwen. Wedstrijden verliezen omdat de tegenpartij beter is, is OK, maar wedstrijden verliezen omdat je er zelf niet in gelooft is niet OK.

Vechtlust vond ik ook een belangrijk thema omdat jullie stuk voor stuk hele lieve en sociaal voelende meiden zijn. Maar in het veld soms te lief en te sociaal. Een wedstrijd is een soort van “gevecht” en dat kan je alleen winnen als je er 100% voor gaat en inderdaad “vecht” (uiteraard heb ik nog wel even uitgelegd dat we met vechtlust niet bedoelen dat we de tegenpartij gaan slaan of schoppen ). Het gaat erom om net dat stapje extra te doen – ook als je al moe bent – en de tegenpartij simpelweg de bal niet te gunnen.

Tenslotte kijken en “passen” – een thema dat we eigenlijk elke week wel bespreken omdat het in hockey zo belangrijk is: hockey is een teamsport en door met elkaar te spelen en goed te kijken waar je het beste naartoe kunt passen (en dat is niet altijd de eerste oplossing die je ziet) kan je de tegenstander uitspelen.

Jullie hebben in het veld alledrie de thema’s op fantastische wijze laten zien: de eerste 5 minuten waren wat voorzichtig, maar daarna zag je het vertrouwen en de vechtlust en er werd goed gekeken en gepasst. Hilversum had een paar goede aanvallen, maar stuitten daarbij keer op keer op onze verdediging die stond als een huis. Tessa had na een slaapfeestje maar 5 uur geslapen, maar dat was haar niet aan te zien: ze vocht als een leeuw en gaf mooie, krachtige passes. Brechtje en Ellis fungeerden als twee stofzuigers en veegden alle gevaarlijke uitbraken van Hilversum weg en in die paar momenten dat Hilversum echt gevaarlijk leek te worden stond onze Pien daar nog en hield alles uit de goal. Eind van de eerste helft hadden wij een fantastische uitbraak en liep Isabel, met Dilara links naast haar, richting de cirkel waar alleen nog maar een keeper stond. Ik durfde (echt!) niet te kijken, maar Isabel wist de bal dwars tussen de benen van de keeper door te spelen in de goal. 1-0!!!

Luca kreeg de opdracht om op linksachter strakke mandekking te handhaven. In het begin wat onwennig, want tja, wat doe je als er dan ook iemand met de bal op je af komt... Ik heb de verdediging uitgelegd dat ze moeten vertrouwen op de kracht van Ellis, de laatste vrouw – die moet de “doorgebroken” man opvangen en de rest van de verdediging moet strak de man dekken. Toen Luca die boodschap begreep was het langs de lijn grappig om te zien dat de rechtsvoor van Hilversum bijna ging huilen omdat ze ondanks veel ge-ren Luca niet af kon schudden en dus de bal niet meer kreeg!

In de rust heb ik jullie veel verdiende complimenten gegeven en benadrukt dat het belangrijk was achter “de deur dicht te houden” (en dus strakke mandekking te handhaven) en dat we voor een ander spelletje gingen spelen met Susan als verre spits in de buurt van de cirkel. Op die manier dwing je de tegenpartij om de verdediging achter te houden en heb je bovendien kans om veel ruimte te benutten voorin. En dat liep als een trein! De aanvallen over zowel rechts (waar Emma overigens uitstekend werk verrichte en verbeten vocht voor elke bal die in de buurt was) als links waren stuk voor stuk gevaarlijk. Hilversum raakte steeds gefrustreerder. Helaas gingen er verder geen ballen meer in de goal, maar winst is winst en we hebben drie punten verdiend!

Ik wil jullie ook nog een compliment geven over de het feit dat jullie geen enkel woord hebben geuit naar de scheidsrechters. Er werd bijzonder slecht gefloten door twee onervaren scheidsrechters, waar zowel wij als Hilversum last van hadden. Maar jullie bleven allemaal stil. Die afspraak hadden we aan het begin van het seizoen al gemaakt (niemand praat tegen de scheidsrechter (behalve de aanvoerder eventueel) want de scheidsrechters hebben altijd gelijk, ook als ze geen gelijk hebben). Tijdens de rust heb ik nog benadrukt – en dat blijft ook in komende wedstrijden belangrijk – dat je altijd moet blijven hockeyen na een overtreding, net zolang tot de scheidsrechter fluit. Soms zien ze het namelijk niet, dus daarom moet je gewoon doorgaan. En daarnaast moet je, bij twijfelende scheidsrechters altijd de bal opeisen als die uit gaat of als de scheidsrechter fluit – als de scheidsrechter het niet zeker weet krijg je dan toch vaak de bal mee.

Meiden, jullie hebben het fantastisch gedaan!!!

Volgende week neemt Michiel het voor een weekje over als coach. Ik hoop dat jullie een goede wedstrijd hebben en zie jullie de week erna weer!

Groeten,

Een hele trotse Coach!