Vertel iets over jezelf
Ik ben Daniël Boerop, 41 jaar en getrouwd met Tanja. Wij hebben twee dochters, Sophie (bijna tien jaar) en Madelief (acht jaar).
Al jarenlang ben ik gedetacheerd bij de internationale tak van de Nederlandse Spoorwegen, NS Hispeed genaamd. Hier heb ik meerdere ICT-functies bekleed, momenteel ben ik verantwoordelijk voor de financiële back office ontwikkelingen binnen BeNe, het samenwerkingsverband op verkoop- en distributiegebied tussen NS en NMBS (Belgische Spoorwegen).
Onze jongste dochter Madelief is meervoudig complex gehandicapt, waardoor ze volledig afhankelijk is van anderen. De almaar zwaarder wordende verzorging legt een grote druk op ons gezin. Acht jaar geleden hebben we bewust gekozen niet bij de pakken neer te zitten maar de schouders eronder te zetten en zoveel mogelijk te leven als een "normaal gezin". Dus slepen we Madelief ook zoveel mogelijk mee naar Fletiomare. Hockey is de afgelopen jaren dé uitlaatklep geworden voor ons hele gezin, Tanja hockeyt bij DB (Queen B's moet je tegenwoordig zeggen), Sophie zit inmiddels in de MD6 en zelf doe ik aan trimhockey op dinsdagavond.
Ik ben Daniël Boerop, 41 jaar en getrouwd met Tanja. Wij hebben twee dochters, Sophie (bijna tien jaar) en Madelief (acht jaar).
Al jarenlang ben ik gedetacheerd bij de internationale tak van de Nederlandse Spoorwegen, NS Hispeed genaamd. Hier heb ik meerdere ICT-functies bekleed, momenteel ben ik verantwoordelijk voor de financiële back office ontwikkelingen binnen BeNe, het samenwerkingsverband op verkoop- en distributiegebied tussen NS en NMBS (Belgische Spoorwegen).
Onze jongste dochter Madelief is meervoudig complex gehandicapt, waardoor ze volledig afhankelijk is van anderen. De almaar zwaarder wordende verzorging legt een grote druk op ons gezin. Acht jaar geleden hebben we bewust gekozen niet bij de pakken neer te zitten maar de schouders eronder te zetten en zoveel mogelijk te leven als een "normaal gezin". Dus slepen we Madelief ook zoveel mogelijk mee naar Fletiomare. Hockey is de afgelopen jaren dé uitlaatklep geworden voor ons hele gezin, Tanja hockeyt bij DB (Queen B's moet je tegenwoordig zeggen), Sophie zit inmiddels in de MD6 en zelf doe ik aan trimhockey op dinsdagavond.
Wat doe je precies voor Fletiomare?Dat zijn twee leuke bezigheden:
Sinds de F'jes ben ik teambegeleider van het team van Sophie. Naast het gebruikelijke regelwerk (rij- en fruitschema's en informeren van alle teamgenoten) vind ik het belangrijk de sociale ontwikkelingen binnen het team te stimuleren door het organiseren van teamuitjes, gezamenlijk wedstrijden in de dames hoofdklasse te bezoeken en op hockeyloze zaterdagen "instuiftrainingen" te verzorgen. Als seizoenopening zijn we met het team naar een klimbos geweest, het is geweldig om al die glunderende koppies te zien.
Sinds het seizoen 2008/2009 ben ik lid van de seniorencommissie en heb ik gaandeweg de coördinatie van de trimhockeyers overgenomen van Freek Hermkens. Vorig seizoen is Feike Wierda erbij gekomen en sindsdien runnen we samen de trimhockeysectie van Fletiomare. Trimhockey is razend populair en terecht: het is de meest efficiënte combinatie van sportiviteit en gezelligheid. Trimhockey lijkt een vreemde eend in de bijt maar is erg belangrijk voor Fletiomare. Veel trimmers zijn herintredende hockeyers die vaak doorstromen naar een veteranenteam. Ook is het percentage vrijwilligers onder de trimmers erg hoog. Dit seizoen groeien we naar 200 trimmers verdeeld over vier avonden (ma t.e.m. do) en de plannen voor de volgende uitbreiding worden alweer gesmeed. Een van de leukste bezigheden is zonder meer de organisatie van het trimhockeytoernooi in juni. In 2009 was het als grap begonnen en het is nu al verworden tot de traditionele afsluiting van het trimhockeyseizoen.
Sinds de F'jes ben ik teambegeleider van het team van Sophie. Naast het gebruikelijke regelwerk (rij- en fruitschema's en informeren van alle teamgenoten) vind ik het belangrijk de sociale ontwikkelingen binnen het team te stimuleren door het organiseren van teamuitjes, gezamenlijk wedstrijden in de dames hoofdklasse te bezoeken en op hockeyloze zaterdagen "instuiftrainingen" te verzorgen. Als seizoenopening zijn we met het team naar een klimbos geweest, het is geweldig om al die glunderende koppies te zien.
Sinds het seizoen 2008/2009 ben ik lid van de seniorencommissie en heb ik gaandeweg de coördinatie van de trimhockeyers overgenomen van Freek Hermkens. Vorig seizoen is Feike Wierda erbij gekomen en sindsdien runnen we samen de trimhockeysectie van Fletiomare. Trimhockey is razend populair en terecht: het is de meest efficiënte combinatie van sportiviteit en gezelligheid. Trimhockey lijkt een vreemde eend in de bijt maar is erg belangrijk voor Fletiomare. Veel trimmers zijn herintredende hockeyers die vaak doorstromen naar een veteranenteam. Ook is het percentage vrijwilligers onder de trimmers erg hoog. Dit seizoen groeien we naar 200 trimmers verdeeld over vier avonden (ma t.e.m. do) en de plannen voor de volgende uitbreiding worden alweer gesmeed. Een van de leukste bezigheden is zonder meer de organisatie van het trimhockeytoernooi in juni. In 2009 was het als grap begonnen en het is nu al verworden tot de traditionele afsluiting van het trimhockeyseizoen.
Hoeveel tijd ben je aan je (vrijwilligers)werk kwijt?Dat varieert enorm en schommelt tussen de een en acht uur per week. Drukke momenten zijn met name de opstart van het seizoen en het trimhockeytoernooi in juni.
Waarom vind je het leuk om dit (vrijwilligers)werk te doen?In de eerste plaats vind ik het leuk om mijn dochter Sophie te zien sporten. Als ik dan toch elke zaterdag langs de lijn sta kan ik het best combineren door tegelijkertijd iets nuttigs te doen voor Fletiomare. Bezig zijn met met kinderen is erg dankbaar werk. Het mooiste compliment kreeg ik afgelopen seizoen van Roos, een teamgenootje van Sophie. Zij had speciaal voor mij de voorpagina van een krant gemaakt met slechts één artikel: "de beste teambegeleider van de wereld". Een groter compliment kun je niet krijgen lijkt mij.
Daarnaast vind ik het belangrijk betrokken te zijn bij de vereniging. Door de thuissituatie is het voor mij lastig structureel tijd vrij te maken voor een functie. Bij de seniorencommissie kan ik mijn tijd flexibel indelen, mede dankzij de overige commissieleden.
Als ik zie hoe Fletiomare gegroeid is de laatste jaren en ik daaraan mijn steentje heb mogen bijdragen dan geeft mij dat veel voldoening en energie.
Daarnaast vind ik het belangrijk betrokken te zijn bij de vereniging. Door de thuissituatie is het voor mij lastig structureel tijd vrij te maken voor een functie. Bij de seniorencommissie kan ik mijn tijd flexibel indelen, mede dankzij de overige commissieleden.
Als ik zie hoe Fletiomare gegroeid is de laatste jaren en ik daaraan mijn steentje heb mogen bijdragen dan geeft mij dat veel voldoening en energie.
Wat vind je het leukste van/aan MHC Fletiomare?Fletiomare is een gezellige vereniging waarbij je inzet erg gewaardeerd wordt. De afgelopen tijd ben ik bezig geweest trimhockey zoveel mogelijk te promoten binnen Fletiomare, hierbij heb ik enorm veel medewerking gekregen vanuit de technische commissie en het bestuur; ik vind het belangrijk dit positieve geluid ook eens te laten horen.
Ook de maatschappelijke betrokkenheid van Fletiomare spreekt mij erg aan. Ga bijvoorbeeld op zaterdag maar eens kijken bij de G-hockeyers en zie hoeveel plezier de kinderen en begeleiders hebben, ik heb daar wel eens met een brok in mijn keel langs de lijn gestaan.
Ook de maatschappelijke betrokkenheid van Fletiomare spreekt mij erg aan. Ga bijvoorbeeld op zaterdag maar eens kijken bij de G-hockeyers en zie hoeveel plezier de kinderen en begeleiders hebben, ik heb daar wel eens met een brok in mijn keel langs de lijn gestaan.
Welke rare gewoonte heb je?Tijdens het partijtje aan het einde van de trimavond kan ik het niet laten even een solo eruit te gooien. Dat wordt mij niet altijd in dank afgenomen, en vaak terecht helaas...
Typisch Daniël...Naast een fanatieke trimmer ben ik ook een fervent bergwandelaar. Elke zomer moet ik toch minstens één keer op een mooie bergtop gestaan hebben. Ontspanning door inspanning, dat is mijn motto.
Aan wie geef je de pen door en waarom?Ik geef de pen door aan Ad van Tok, een van de enthousiaste G-hockey-begeleiders. Graag lees ik over zijn ervaringen bij G-hockey. De doorgeefpen van de Fifomail is een mooi podium om G-hockey eens alle ruimte en aandacht te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten